*شکوه کوی کیاسر*

*برای مردی که با مقاومت های قهرمانانه اش. شکنجه گران خودرا در زندان های ساواک شکنجه میداد، مردی که زیر شلاق های شکنجه گران ساواک هزار بار شهید شده بود. شهید زنده، شیخ آزاده ای که خطیب خطبه های بلیغ عشق بود فخر دیار کیاسر دوست دیرینه ام حضرت حجت الاسلام و المسلمین محمد علی رجبی کیاسری.*

شوربختانه فرزانه ای گرانسنگ از جامعه فرهنگی وآئینی ایران پرکشید و به سوی معبود شتافت، استاد محمد علی رجبی کیاسری ، پژوهشگر فرهیخته هنرهای آئینی که با او درمیانه دهه هفتاد آشنا شدم .
ایشان دایی بزرگوار دکتر هادی سعیدی کیاسری بود و در ساری زندگی می کرد
عالم فاضل و محقق و نويسنده ي توانا
ايشان از شخصيتهاي محوري قيام فيضيه بودند كه از سال 54 تا نزديكي پيروزي انقلاب در زندان هاي كميته ، قصر و اوين زنداني بودند و تحت طاقت سوز ترين شكنجه هاي جسمي و روحي قرار داشتند. به گونه اي كه تا دم مرگ كف هر دو پايشان زخمي بود و يك گوششان نمي شنيد.
همچنين ايشان سالها مدير خانه آفرينشهاي ادبي طلاب كشور بودند كه برگزاري كنگره هاي شعر حوزه هاي علميه يكي از خدماتشان است.
آثار باارزشي هم در زمينه ي ادبيات و هنرهاي عاشورايي دارند كه از اين ميان كتاب ارجمند “شرم خنجر” خود يكي از منابع تحقيقي در زمينه ي ادب آييني است. ایشان در همایش های موسیقی رمضان ، مناقب خوانی و نعت خورشید بی دریغ به یاری ام آمد و با سخنرانی های خود همه را تحت تاثیر خویش قرار داد.