مثل ابراهیم ؛ مثل رئیسی

ریحان نیوز _ یادداشت/ سکینه مریخ| بار دومی بود که سعادت دیدنش را داشتم، این‌بار اما مثل قبل نبود، چهره‌ای نورانی با نگاهی مظلوم، گویی دغدغه‌های فراوانی در پسِ این چهره وجود داشت.

برای سفر دومش به مازندران همه از قبل‌تر‌ها چشم انتظارش بودند، من به‌عنوان خبرنگار پوششی برنامه‌های استانداری مازندران جزو محدود خبرنگارانی بودم که کارت مخصوص پوشش برنامه‌های رئیس جمهور و هیات همراه برایم صادر شده بود.

در آخرین دیدار با رئیس جمهور، لحظاتی بی‌بدیل و فراموش نشدنی رقم خورد، این دیدار نه تنها یک رویداد تاریخی بلکه یک فرصت بی‌نظیر برای برقراری ارتباط صمیمی بین دولت و مردم مازندران بود و فاصله در آن معنایی نداشت.

این فرصت، فرصتی بود که امید و انرژی را به همراه داشت، برای مردمی که با چالش‌های فراوان دست و پنجه نرم می‌کردند، با دیدار وجودشان، امید جوانه زده بود، این دیدارِ چهره به چهره با سید محرومان، اشک‌ها چه از سر شوغ و چه از سرِ دل‌های پر‌غصه و خسته، توام با ابراز احساسات بود، احساساتی قلبی که رئیس‌جمهور را از وجودشان می‌دانستند .

پنجشنبه و جمعه بارانی با رئیس جمهور اگر چه خسته‌کننده بود اما زود گذشت، آخرین باری که صدایش را در جلسه شورای اداری شنیدم را فراموش نمیکنم هنوز آن لبخند ملیح نقش بسته روی چهره جدی و مصممش جلوی چشمانم رژه می‌رود.

دو روز گذشت و خبری بهت‌آور تمام محاسبات ذهنی‌ام را به‌هم زد، استرس عجیبی با شنیدن خبر وقوع حادثه برای آیت الله سید ابراهیم رئیسی رئیس جمهور دولت سیزدهم بر وجودم وارد شد.

خبر حاکی از آن بود که به دلیل شرایط جوی نامساعد وصعب‌العبور بودن محل سقوط بالگرد، تلاش‌های بی‌وقفه گروه‌های مختلف امدادی‌ هلال‌احمر، نیروهای مسلح، نظامی و انتظامی بی‌نتیجه مانده بود.

با مشخص نشدن نتیجه جست‌وجوها، همه شخصیت‌های سیاسی، بین‌المللی و مردم، دل‌نگران و بی‌قرار با هر قشر و گرایش سیاسی از گوشه و کنار کشور دست به دعا و توسل برداشتند، من هم که خواب و خوراک برایم باقی نمانده بود و تا خودِ صبح چشم بر هم نزدم.

زائرانی که در شب ولادت علی بن موسی‌ الرضا (ع) در مشهد مقدس، قم، جمکران و حرم حضرت عبدالعظیم حسنی در ری و…برای جشن میلاد امام رضا(ع) آماده شده بودند، از نماز مغرب و عشا دست به دعا بردند و نوای نیایش «امن‌ یجیب…» ودعای توسل از اماکن مقدس بلند شد.

در صدر همه شخصیت‌ها، رهبر معظم انقلاب بودند که یکشنبه‌شب در دیدار جمعی از خانواده‌های سپاهیان که به مناسبت شب میلاد امام رضا(ع) برگزار شد، با ابراز تاثر از حادثه نگران‌کننده برای رئیس‌جمهور محترم و همراهان ایشان گفتند: امیدواریم خداوند متعال رئیس‌جمهور محترم و مغتنم و همراهان ایشان را به آغوش ملت برگرداند و همه برای سلامت این جمع خدمت‌گزار دعا کنند، نگرانی از وضعیت رئیس‌جمهور، هیأت همراه و آرزوی سلامتی ایشان فصل مشترک مطالبه مردم در شب ولادت امام هشتم بود.

چهره‌های مختلف سیاسی نگرانی نسبت به وضعیت رئیس‌جمهور را نشانه محبوبیت وی نزد همه اقشار جامعه توصیف و اظهار کردند: سلوک مردمی آیت‌ا… رئیسی، او را نزد مردم و حتی آنها که به برخی عملکردهای دولت انتقاد دارند، محبوب کرده است.

مقامات دیگر کشورها و شخصیت‌های بین‌المللی نیز با اظهار همدردی و تأسف نسبت به وقوع این حادثه برای سلامتی رئیس‌جمهور و همراهان وی ابراز امیدواری کردند.

اما متاسفانه باوجود بسیج همه امکانات کشور و دعای خیر مردم برای سلامتی و نجات رئیس‌جمهور و تیم همراه‌شان، سرانجام پس از ساعت‌ها تلاش و جست‌وجوی گروه‌های امدادی، صبح روز گذشته خبر شهادت این خادم الرضا(ع) و همراهان‌شان تایید شد.

خبری که کورسوی امید را در دل همه خاموش کرد و اکنون هجرتش یک ملت را به سوگ نشاند، با اینکه هنوز غم از دست دادن پدر را تجربه نکردم اما این غم در دلم جوری سنگینی کرد که گویی بزرگترین تکیه‌گاه زندگی همچون پدر را از دست داده‌ام.

حالا چند روزی است که خیابان‌ها و معابر در شهرها و کوچه‌ها رنگ غم و ماتم گرفته و پرچم‌های سیاه در سوگ شهید جمهور قدعلم کرده است، کسی که در طول خدمت خود بیش از آن‌که بر مسند ریاست نشسته باشد، خود ر اموظف به خدمت و حضور در میان مردم می‌دانست و قطعا به همین دلیل بود که شهادتش اینچنین همه ملت ایران را با هر قشر و گرایشی را سوگوارکرد وجلوه‌گر وحدت و یکپارچگی در کشور شد.

مردمی بودن آیت‌ الله رئیسی اصلی‌ترین علت محبوبیت ایشان در بین مردم است، ایشان دلسوز مردم بود و خالصانه به مردم خدمت می‌کرد کسی که با اخلاص کارهای خود را انجام می‌دهد، نزد خداوند و مردم عزتمند است.

هر زمان دشمن قصد فریب مردم و نسل جوان و تفرقه در میان آنها را داشته با شهادت یک عزیز وبزرگواری درکشور ازاهداف خود بازمانده است؛ چرا که ملت ما با بروز چنین وقایعی متوجه می‌شوند که مسیرشان حق و درست است و درادامه این مسیر باید ایستادگی و مقاومت کنند. بنابراین اصل بسیار مهم وحدت و وفاق اجتماعی با جوشش خون شهدا حاصل شده است.‌

به گفته یک جامعه‌شناس؛ آنچه باید به آن توجه کنیم، این است که این وحدت و انسجام حول محور خداوند شکل گیرد تا قدرت وهم‌افزایی که به‌واسطه آن ایجاد می‌شود، بتواند مشکلات را کنار بزند و جامعه را به سعادت برساند. بنابراین شهدای این کشور چه رزمندگان دوران دفاع‌مقدس و چه مدیران و مسئولان با شهادت خود، وحدت وانسجام رادرکشور ایجاد می‌کنند و زمینه‌ساز یک حرکت مثبت در جامعه می‌شوند.

چه حیف که ازدست دادن غیرمنتظره‌اش در مسیر خدمت غمی بزرگ شد که بر دل و چهره یک سرزمین نشست و یک ایران را سیاه‌پوش کرد؛ تا لحظه شهادت با مردم و در میان مردم ماند، رفته بود تا با کوله‌باری از رهاوردهای سفر به آذربایجان‌شرقی بارقه‌های امید و امیدواری را در دل مردم این خطه زنده کند اما برای همیشه از این سرزمین پر کشید.

او آسمانی شد اما بدون شک تفکرش هر روز در دل و ذهن مردم زاده می‌شود و راهش در مسیر بی‌انتهای خدمت ادامه می‌یابد.